जो हो वेदां अगोचर । तो भक्तां हो सुगोचर ।तया ग्रामीं भक्त शूद्र । नमस्कार करी नित्य ॥१॥ गुरुदेव संगमीं जाती । त्या पाहून करी
Author: Vijaya
भक्त अतिप्रियसात । दिवाळीच्या सणानिमित्त ।न्यायागुरुसीगृहाप्रत । प्रार्थितीं सप्तग्रामवासी ॥१॥ गुरु तोषवाया तयां । सातरुपें धरोनियां ।जाती सातांच्या आलया । राहूनियां तया ग्रामीं ॥२॥ तों
विशद तत्कवितारीती । नृकेसरी तो नरस्तुती ।मानुनि निंदी, त्याचे चित्तीं । गुरुमूर्ति प्रगटली ॥१॥ लिंग पिण्डिवर बैसोन । पंचकवित्व पूजन ।गुरु घेती, तें पाहून ।
ऐकें ईश्वर प्रभाव । नंदिनाम एक भूदेव ।कुष्ठें व्यापुंनि घे धांव । देवीपाशी तुळजापुरीं ॥१॥ त्या ईश्वरीजा गुरुपाशीं । म्हणें, तो बोलेकां नरापशीं ।धाडिसी, मग
सिंहा लोकनें करुन । ऐक पुढील कथन।तंतूक संसारीं असून । भजे गुरुसी याममात्र ॥१॥ तल्लोक श्रीशैलासी । जातां बोलविती त्यासी ।तया वदे तो गुरुपाशीं ।
दे पुरुषार्थ नरांसी । भाद्रशुक्लचतुर्दशीसीचौदा ग्रंथी रक्तसूत्रासी । बांधीं करासी पूजुनी ॥१॥ संतोष मानुनि तो पुसे । व्रत कोणीं हें केलें कसें ।गुरु म्हणे द्यूतीं
तत्र स्थोदङ्मानसयात्रा । करीं पंचक्रोशीयात्रा ।शुक्लकृष्णपक्षयात्रा । नित्ययात्रा करी भावे ॥१॥ प्रत्यक्षचि विश्वेश्वरा । भवानी हरिधुंडीश्वरा ।दंडपाणी भैरववीरा । विघ्नेश्वरा गुहा देखी ॥२॥ तूं स्थीर
निरहंकार त्वत्पूर्वज । सायंदेव कथिला तूज ।गाणगापुरीं वसे निज । गुरुराज साक्षाद्देव ॥१॥ हीतद्वार्ता परिसून । ये घालित लोटांगणा ।देवा पाहतां हो तल्लिन । करी
एक वेदज्ञ ब्राह्मण । श्वेतकुष्टें व्यापून ।गुरुप्रति येऊन । म्हणें दीननाथा तारीं ॥१॥ झालों दैवें कुष्टी म्हणून । तोंड हें न पाहती जन ।ह्यांचें करीं
एकविप्र सोमनाथ । तत्स्त्री वृद्धा वंध्या ख्यात ।सेवी भावें गुरुनाथा । गुरु पुसती वांछा काय ॥१॥ ती कष्टो नी तयां म्हणे । अपुत्रा मी व्यर्थ
गुरुंस भिक्षाद्याया आला । भास्कर विप्रसामग्रीला ।तिघापुरति घेऊनी त्याला । भक्तीनेला प्रसादा ॥१॥ तो सर्व सामग्रीला । निजे घेऊनि उसेला ।तीन मास असा त्याला ।
गृह भूमी संमार्जन । कीजे नित्य लेपरंजन ।शालग्रामशिला धेनू । गृहीं राखून ठेवा गव्य ॥१॥ गृह त्वादे गृहमेधीय । अग्निहोत्र किंवा गुह्य ।हो संध्यावत् देवपूज्य
त्या ग्रामामध्यें एक । विप्र येक होता रंक ।भावें करी आन्हीक । हो विवेकशून्यता तत्स्त्री ॥१॥ तो नेम धरुनी परान्न । सोडी, दंपती भोजन ।द्याया
मंत्रोपदेश द्या मला । तेणें नित्य स्मरुं तुम्हांला ।गुरु म्हणे स्त्री मंत्राला । पात्र न तिला पतिसेवा ॥१॥ अवश्य ऐकें ही कथा । देवी दैत्यां
ते होत हे अक्षप्रिय । भूप म्हणें वदा भविष्य ।मुनि म्हणे सप्ताहायुष्य तुझा तनय असे तरी ॥१॥ वेदान्तो पनिषत्सारा । रुद्रा विधी दे मुनिश्वराम ।करी
ती आनंद भावे नमुनि । म्हणे काल भेटला मुनि ।गुरु बोले मग हांसोनी । पालटोनी रुप मी आलो ॥ तुझें परप्रेम पाहिलें । रुद्राक्ष मींच