Category: सप्तशती गुरूचरित्र

त्या ग्रामामध्यें एक । विप्र येक होता रंक ।भावें करी आन्हीक । हो विवेकशून्यता तत्स्त्री ॥१॥ तो नेम धरुनी परान्न । सोडी, दंपती भोजन ।द्याया

मंत्रोपदेश द्या मला । तेणें नित्य स्मरुं तुम्हांला ।गुरु म्हणे स्त्री मंत्राला । पात्र न तिला पतिसेवा ॥१॥ अवश्य ऐकें ही कथा । देवी दैत्यां

ते होत हे अक्षप्रिय । भूप म्हणें वदा भविष्य ।मुनि म्हणे सप्ताहायुष्य तुझा तनय असे तरी ॥१॥ वेदान्तो पनिषत्सारा । रुद्रा विधी दे मुनिश्वराम ।करी

ती आनंद भावे नमुनि । म्हणे काल भेटला मुनि ।गुरु बोले मग हांसोनी । पालटोनी रुप मी आलो ॥ तुझें परप्रेम पाहिलें । रुद्राक्ष मींच

परतंत्र न रहावें । धवासवें सतीनें जावें ।पदोपदीं मेघफल घ्यावें । स्थान घ्यावें पतिलोकीं ॥१॥ किंवा विधवाधर्म । पाळितां ही ये शर्म ।पोर असतां कीजे

म्हणे तंद्रि सोडुनि ऐक । वाढे विंध व्यापी अर्क ।तेव्हां जाती वृंदारक । काशीमध्यें तद्‌गुरुपाशीं ॥ स्तवि वाक्पति अगस्त्यातें । लोपामुद्रा साध्वीतें ।त्वत्सम नान्या पतिव्रते

दत्ताधिष्ठित माहोर । तेथें गोपीनाथ विप्र ।तया होउनी मेले पुत्र । दत्तवर वांचवी एक ॥१॥ ते निष्ठा दत्तावर । ठेउनी करिती संस्कार ।त्याचा विवाह केला

बरवा प्रश्न ऐकून । गुरु म्हणे भस्में ज्ञान ।दिधलें तें धूतां जाण । जाऊन हो अज्ञानी ॥१॥ पूर्वयुगीं वामदेव । क्रौंचवनी घेयी ठाव ।त्या पाहुनि

जो दूरी त्यजी धर्मास । मायाबापदेवगुरुस ।निर्दोष स्त्रीपुत्रास । चोर असत्यवादी जो ॥१॥ जो निरंतर अशुद्ध । हरिहरां करी भेद ।हो पाखंड दुर्वाद । पंक्तिभेद

हूं आस्था पूर्ण करुं । असें म्हणूनी श्रीगुरु ।दूर पाहती मांग नरु । शिष्यां निरुपिती आणाया ॥१॥ जाउनि शिष्यें तया । आणिती गुरुराया ।सात रेखा

वेद केवळ म्हणावया । हो सायास ऋषिवर्या ।कलियुगीं अल्पायुष्यां । केवीं आग्नायांतीं गती ॥१॥ चिरंजीव भरद्वाज । ब्रह्मा पुसे वेदगुज ।तीन राशी दावी अज ।

होते मंदधीब्राह्मण । म्लेच्छराजापुढें येऊन ।सार्थवेद म्हणून । घेती धन उन्मत्त ते ॥१॥ म्लेच्छा मदोन्मत्त विप्र । म्हणती आज्ञा द्यावी क्षिप्र ।वादें जिंकूं लोकीं विप्र

तो कुमसीग्रामीं वसे । तेथससैन्य गुरु येतसे ।त्रिविक्रमा ध्यानीं दिसें । देव येतसे नदीतीरीं ॥१॥ तेथें पळत ये यती । तया दिसे सैन्य यती ।गुरु

ही कानि वार्ता ऐकून । सर्व पुसे नृप येऊन ।गुरु महात्म्य ऐकून । ससैन्य येऊन प्रार्थी ॥१॥ म्हणे वसूनी गांवात । उद्धरीं आम्हां तूं दैवत

गुरु वसे गाणगापुरीं । तेथें काय लीला करी ।असें विप्रें पुसतां बरीं । लीला सारी सांगे सिद्ध ॥१॥ मी तो कः पदार्थ येथ । वर्णावया

तो होय गुरुनाथ । तियेप्रति सांगे हित ।कोण कोणाचा हो सुत । वद ज्ञात असे तर ॥१॥ पृथ्व्यप्‌तेजोवाताकाश । हेच आले आकारास ।मायामय संबंधास ।